ŞİİRLER,ŞİİRLERİMİZ

Ruh ufuksuz yaşamaz.
Dağlar ufkunda mehabet,
Ova ufkunda huzur,
Deniz ufkunda teselli duyulur.
Yalnız onlarda bulur ruh ezeli lezzetini.
Bu ufuklar avutur ruhu saatlerce, fakat
Bir zaman sonra derinden duyulur yalnızlık.
Ruh arar kendine bir ruh ufku.
Manevi ufku pek engin ulu peygamberler
- Bahsin üstündedir onlar-lakin
Hayli me'ud idiler dünyada;
Yaşıyorlardı havarileri, ashabiyle;
Ne ufuklar! Ne güzel ruh imiş onlar! Yarab!

Annemin na'şını gördümdü;
Bakıyorken bana sabit ve donuk gözlerle,
Acıdan çıldıracaktım.
Aradan elli dokuz yıl geçti.
Ah o sabit bakış el'an yaradır kalbimde,
O yaşarken o semavi, o gülümser gözler
Ne kadar engin ufuklardı bana;
Teneşir tahtası üstünde o gün,
Bakmaz olmuşlardı artık bu bizim dünyaya.

Yaşıyan her fani
Yaşıyan ruh özler,
Her sıkıldıkça arar,
Dar hayatında ya dost ufku, ya canan ufku.


Yahya Kemal Beyatlı

Ayrılık Nikahı
Seni bilmem ama ben kararlıyım
Şu garip sevdadan cayalım gitsin
Bu aşkta senden çok ben zararlıyım
Bir kumar oynadık diyelim gitsin

Seninle burcumuz tutsaydı keşke
Aslanlar bir başka yengeç bir başka
Yarını olmayan hayırsız aşka
Ayrılık nikahı kıyalım gitsin

İçimde bir his var benden pes diyor
Olmayan duadan ümit kes diyor
Madem ki bahtımız böyle istiyor
Kaderin emrine uyalım gitsin

Marifet feleğin elinden çıkmış
Dünyada başka bir terzisi yokmuş
Kerem'i Aslı'yı narına yakmış
Ateşten gömleği giyelim gitsin

Tiryaki gönlümde olmasın kuşkun
Tek sana müptela tek sana düşkün
Ardından bir ağıt yakalım aşkın
Adını elveda koyalım gitsin

Farzet ki bir rüya gördük ikimiz
Gerçekte bu hissi tanımadık biz
Böyle bir masalı yaşamadık biz
Bir varmış bir yokmuş sayalım gitsin


BİLSEYDİM

meydan mı verirdim bu ayrılığa
bilseydim bu kadar zor olduğunu
bilseydim dünyanın böyle karanlık
bilseydim bu kadar dar olduğunu

dilimden sıçrayan bir kıvılcımın
bilseydim bir anda kor olduğunu
bilseydim şu anki gönül acımın
senin yokluğunda var olduğunu

boyun mu bükmezdim sitem etmene
bilseydim sukutun kar olduğunu
sebepmi olurdum dargın gitmene
bilseydim küsünce sır olduğunu

bilseydim yüzümün dört mevsimi güz
içimin ağlayan nar olduğunu
bilseydim odamın dört duvarı buz
sensiz yatağımın kar olduğunu

fırsat mı tanırdım bu dargınlığa
bilseydim bu kadar zor olduğunu
bilseydim zindandan daha karanlık
bilseydim hücreden dar olduğunu

GİDERİM
Sersefilim sevgilinin uğruna
Abdal oldum göç eyledim giderim
Hançer vurdum gençliğimin bağrına
Telafisiz suç eyledim giderim

Kalp gözünden aldım onmaz darbeyi
O gün bu gün şaşırıyom kıbleyi
Bilemiyom Medineyi Kabe’yi
Yar gönlünü haç eyledim giderim

içerime bir dert düştü amansız
yandım için için yandım dumansız
müslüman oğluyum değil imansız
allah'ıma borç eyledim giderim

cismimden sıyrılıp dolaştım arşı
dilimden düşmedi gönlümün marşı
aşkımla zırhlandım ecele karşı
bedenimi tunç eyledim giderim

beni benden sorman aşk gizindeyim
kah koyun koynuna kah dizindeyim
mecnunun sürdüğü baht izindeyim
kolayları güç eyledim giderim

binde bir ihtimal kader gülecek
belki tebbessüme muhtaç edecek
onur ödülüdür ondan gelecek
derdi başa taç eyledim giderim

Geçse de ömrümün her anı yasla
Borcumu ödemiş olamam asla
Bahşettiği yüce aşka kıyasla
Koskoca bir hiç eyledim giderim

Cemal’im mürekkep etsem kanımı
Yazmakla olmuyor aşkın tanımı
Yar kurban adamış aziz canımı
Al kınalı koç eyledim giderim

GİT
git işten geçmeden,çok geç olmadan vakit
günahıma girmeden,katilim olmadan git

git de şen şakrak geçen günlerine gün ekle
beni kahkahaların sustuğu yerde bekle

git ki siyah gözlerin arkada kalmasınlar
git ki gamlı yüzümün hüznüyle dolmasınlar

mademki benli hayat sana kafes kadar dar
uzaklaş ellerimden uçabildiğin kadar

hadi git benden sana dilediğince izin
öyle bir uzaklaş ki karda kalmasın izin

kahrımın nedenini söylesem irkilirler
çünkü herkes beni kays seni leyla bilirler

sanırlarki sen beni biricik yar sanmıştın
oysa ki hep yedekte hep elde var saymıştın

had git ne bir adres ne bir hatıra bırak
zannetneki pişmanlık mutluluk kadar ırak

sanma ki fsl-ı bahar geldiği gibi gitmez
sanma ki hüsranını görmeye ömrün yetmez

her darbene tahammül edecektir bedenim
gururum mani olur perişanıma benim

yari ferhat olanın ellere ülfeti ne
şirin ol katlanayım dağ gibi külfetine

henüz layık değilken tomurcuk kadar aşka
sana gül bahçesini kim açar benden başka

hercai arılara meyhanedir çiçekler
kim bilir şerefinden kaç kadeh içecekler

madem aşk tablosunun takdirinden acizsin
git de çağdaş ressamlar modern resimler çizsin

ne vedaya gerek var ne de mektuba hacet
git de Allah aşkına bir selama muhtac et

güllerede aşk olsun gene sen kokacaksan
fallarada aşk olsun gene sen çıkacaksan

kopsun nerden inceldiyse artık bu bağ bu düğüm
her gece daha berbat daha vahim gördüğüm

korkulu düşlerimi yorumdan kaçıyorum
sırf sana üzülüyor sırf sana acıyorum

git iş işten geçmeden çok geç olmadan vakit
günahıma girmeden katilim olmadan


İÇ BENİM İÇİN
Kapını çalarsa mazinin eli
Ne olur bir şişe aç benim için
Ben hiç ayıkmadım gittin gideli
Sende bir kaç kadeh iç benim için

Bir gece veda et tatlı uykuna
Girdiğim günahı sarhoşken kına
Yarıda bırakma Allah aşkına
Bu gece kendinden geç benim için

Nasıl bir yanlışa ben adım attım
Nasıl bu günahın zehrini tattım
Sana nasıl kıydım, nasıl aldattım
Anlatmak o kadar güç benim için

Kabir azabıdır karşına çıkmak
ateşi tutmaktır elini sıkmak
değil utanmadan yüzüne bakmak
resmini seyretmek suç benim için

Tek ondan söz etme canımı dile
Sorsan hatırlamam adını bile
Değişmek olurmu dikeni güle
O senin yanında hiç benim için

Hoş görme af etme yaptıklarımı
Kaldır yeryüzünden artıklarımı
Tutuştur resmimi mektuplarrımı
Savur küllerini saç benim için

Maziden eserse hasretin yeli
Ne olur bir şişe aç benim için
Ben hiç ayıkmadım gittin gideli
Sende bir kaç kadeh iç benim için

İPEK BÖCEĞİ
Gel gör beni ne hallere büründüm
Kah bir böcek kah kelebek göründüm
İpek oldum bir kozada barındım
Elindeyse kov kapından kov beni

Sır veremem her önüme gelene
Güvenemem en vefalı kölene
Göster beni kadir kıymet bilene
Beğenmezse sav başından sav beni

Diler isen kirmanında tel eyle
Beğenirsen ak omzuna şal eyle
Yaşmak eyle duvak eyle tül eyle
İncelt beni yücelt beni öv beni

Yakışmazsam gül fidanı bedene
Dokut beni eli tezgah tutana
Seccade yap götür yatak odana
Her secdede okşa beni sev benİ

Saçağımı pürçeğimi kesiver
Beş vakitte can evime basıver
Ara sıra balkonuna asıver
Halı gibi kilim gibi döv beni


RÜYALARIM OLMASA
Yıldızlara baktırdım fallara çıkmıyorsun
Seni görmem imkansız rüyalarım olmasa
Pencereden bakmıyor yollara çıkmıyorsun
Seni görmem imkansız rüyalarım olmasa

Zor mu geldi kalbinde bana sevgi saklamak
Yakıp gittiğin yeri dönüp bir kez yoklamak
Değil sabaha kadar seni öpüp koklamak
Seni sarmam imkansız rüyalarım olmasa

Sevmesem özlermiyim seni can pahasına
Ne olur bir fırsat ver, beni bir daha sına
Adını söyleyemem senden bir başkasına
Seni sormam imkansız rüyalarım olmasa

Düşlerimde incitsem günlerce uyuyamam
Sana değil, saçının bir teline kıyamam
Yıllar sonra dönsende' nerde kaldın' diyemem
Seni kırmam imkansız rüyalarım olmasa

Yalvarırım mektup yaz beş dakkanı ayırda
Su serp yanan sineme sağlığını duyur da
Yaban gülü gibisin dağda,kırda,bayırda
Seni dermem imkansız rüyalarım olmasa...


KIYAMETE KIRK KALA
Can evindeki yerim hiç kolay dolmayacak
Bakışını terk eden umudun olacağım
Hiç bir gün mutluluğun dört dörtlük olmayacak
Evlat acısı gibi içinde kalacağım

Seni geçilmez gören gönül gücünü yendim
Vuslatından ziyade hasretini beğendim
Sabrımla sarf ettiğin saadet sermayendim
Kıymet körü kalbini kırıp kaybolacağım

Desende bu sevdayı başımdan savmalıyım
Yeniden sevilmeli yeniden sevmeliyim
Gözlerine nakışlı gönlüne dövmeliyim
Seni hep hasretimin hapsinde bulacağım

Ne bir dost ne bir ahbap yerimi tutmayacak
Ne bir söz ne bir sohbet seni avutmayacak
Durmadıkça yüreğin beni unutmayacak
Gözlerinden en tatlı uykunu çalacağım

Adını anmayacak kapını çalmayacak
Bana yükseldi gönlüm sana alçalmayacak
Gözyaşımın katresi sana kar kalmayacak
Faiziyle ödetip hıncımı alacağım

Hainin sonu hüsran hani dil -şad olunan
Çileni doldurmayan eksiğin kalacağım
Kıyamete kırk kala gelmesi vaat olunan
Şefaat beklediğin mesihin olacağım


Beni Sevmeni İstiyorum
Seninle buluşmamız ne kadar zor olsa da,
Senden sadece beni sevmeni istiyorum.
Beş dakika baş başa kalmamız suç olsa da
Senden sadece beni sevmeni istiyorum.

Çağırsam bile gelme,yorulma ne olursun,
Sen üzülme,incinme,kırılma ne olursun,
Beni yanlış anlam,darılma ne olursun,
Senden sadece beni sevmeni istiyorum.

Bir gün bensiz kalsan da benimle yaşamanı,
Aşkımı değerini sır gibi taşımanı,
Nemli bakışlarınla resmimi okşamanı
Senden sadece beni sevmeni istiyorum.

Senden tek dileğim var,özel imtiyaz değil,
Kulun başka bir kula ibadeti farz değil,
Haşa!Yaratan gibi beş vakit namaz değil,
Senden sadece beni sevmeni istiyorum

Eyvah Oğul

İçim sızlar ben sana ağlarım oğlum oğlum
gülüm solar ben sana yanarım oqlum
feryadımı duyan analar ağlasın
dağ gibi aslanımı nerde bıraktım
eyvahıma yıkılan umutlarıma oğluma almadıgım gelinler yansın...

Eyvah oğul Öpmeye doymadığım hayırsızım
Sevmeye kıymadığım yürek sızım
Şimdi omuzlarında Melekler Ağlasın

Feryadımı Duyan Analar Ağlasın
Dağ Gibi Aslanımı Elde Bıraktım
Eyvahıma yıkılan umutlarıma
oğluma Almadığım Gelinler yaslı
Eyvah oğul Öpmeye doymadığım hayırsızım
Sevmeye kıymadığım yürek sızım
Şimdi omuzlarında Melekler Ağlasın

Feryadımı Duyan Analar Ağlasın
Dağ Gibi Aslanımı Elde Bıraktım
Eyvahıma yıkılan umutlarıma
oğluma Almadığım Gelinler yaslı
Eyvah oğul Öpmeye doymadığım hayırsızım
Sevmeye kıymadığım yürek sızım
Şimdi omuzlarında Melekler Ağlasın

Rengini dünyaya ilk defa sunan
Adsız bir çicek gibi parlıyorsa gözlerim
Sevgilim
Bana "sen bir şairsin" dediğin zaman.

Yalnız sana yazıyorum bu şiiri
İstersen bir şiir gibi okuma
Çünkü her yıl yeniden yazacağım onu
Soğukllar başlayıncı havalanıp
Millerce yol katettikten sonra
Güneyi tadan bir kuşun sevinciyle.

Ve yazmış olacağım bir de
Her dönemde her çağda
Sevdanın kendine özgü diliyle.



Edip Cansever

cArsi grubunun internetsitesindeki giris resmi begendim ve buraya koydum



Besiktas Ormani

SÜZÜLMÜŞ GÜZELLİĞİN SEVİM NÖBETİ

Mutluluğun aşinalık sahiline vuran dev dalgası,
Geleceğe dair zafer muştularında çekimlenir.
Lacivert göğün kabaran bulutlara kucak açması,
Yağmur damlalarıyla mutluluk kartpostalına lehimlenir.
Yalnız geceleri değil bütün geleceği ısıtan can atlası,
Musiki duygusallığında aşırı mutlulukta resimlenir.

İç titremelerin gökçül kuğularla pupa yelken,
Canı canla iksirleyip akortlanır… hayat beklerken.

Gülen insanın berraklığının dudağına yapışmış,
Gecenin karanlığında kaybolan anılar tazelenir.
Birbirlerinin gözlerinin içine bakamayacak kadar yakınlaşmış,
Güzel tembelliklerin çılgınlaştırdığı yürekler usluca dizlenir.
Günışığı yavaş yavaş gökyüzüne dolarken aynaya bandırılmış,
Kuşların ilk kararsız notaları süzülür âleme ve tazece bülbüllenir.

Kadife coşkunluğunda zamanlanıp çağlar neşelenir,
Canı can yapan âşık parıldar… tepeler menekşelenir.

Tül uçuculuğuyla hareketlenmiş edanın endamına,
Gözlerin zamkının yapışkanlığıyla gönül kenetlenir.
Şarkı olup süzülmüş güzelliğin sevim nöbetlerinin revaçlığına,
Gökyüzünün hafiften leylak rengi tahammüllenir.
Yansımalı gözlerdeki keskin çığlıkların konukluğuna,
Hiçbir yere gitmek istemeyen “ömürkonuk”luğu bahçelenir.

Kuşkular birer birer kanatlanıp şafaklarda çiçeklenir,
Canı sıvazlayıp canda gülüşürler… olgunlaşıp menevişirler.

Gönül balkonumdan sallanan ele kopan alkış ve çığlıklar,
Bakmanın yaşamak olduğunda defalarca vurgulanıp kaderlenir.
Hayata yeniden doğar gibi projelerle şulezar,
Güçlü bir ışığın akşam loşluğunu aydınlatmasıyla kıdemlenir.
Hiçbir yere takılmayan dupduru canlılıktaki neşeli bakışlar,
“Merhaba” diyerek dudak kadehinde bir nakarat serüvenlenir.

Dar rüyaların genişleyen nefesi göklerde öbekleşir.
Canın esansı canda tütsülenir… kutsallık göverir.

Şafakta yola koyuluşların insan bedenindeki ürpertisi,
Özgürlük duygusuyla karışarak yorgun saatlerde peynirlenir.
Çocuksu sürgitlerin alıp başını giden kışkırtmalı birikintisi,
Gümüş tozlara bezenmiş güzel atların nallarıyla silkelenir.
Hayali kurulan şeylerin buğulu rüyalardaki canlı sisi,
Allı pullu romantik yakamozun kıskacında özlemlenir.

Gönlün kâkülüne takılan güzellik nakışlı düşler,
Canı hazırlar canla sabahlar… ufuklarla besler.

Zamanın gizemli biçimde sonsuza beyazlanarak aktığı,
Böylesi anlarda arzular çıldırtıcı apaçıklıkta biçimlenir.
Gönlün bir köşesine aklın ise hep kıyısına taktığı,
Yer çekimi gibi kalp çekimine yürek sürmelenir.
Ruhumuzun iştahla pencerelerini bahara açtığı,
Cemreler koynuna düşmeden ilkyazın vaatları filizlenir.

İnsanları gönlünden çekiştiren rüzgâr, ümitlerle güzlenir.

S. Edip Yörükoğlu

SENİ İÇİMDEN TERK EDİYORUM

Binmediğim hiç bir otobüs
Beklemediğim hiç bir durak kalmadı bu şehirde
Gittikçe azalıyor hayat
Neyi erken yaşadıysam
Hep ona geç kalıyorum
Sana göçüyorum her sonbahar
Yolların çıkmıyor aşkıma
Unuttuğun yağmurların adı saklımda
Seni içimden terk ediyorum

Susmaktan yoruldum
Kuşlar ve şarkılar bu şehri terk edeli beri
Efkar demliyorum gözlerimde
yaşlarımı, yanağıma varmadan öldürüyorum
Tam sancağımdan yaralıyorum kendimi
Alnını yüreğime dayadığın güne bakıp
Seni içimden terkediyorum

Ne unutacak kadar nefret ettin
Ne hatırlayacak kadar sevdin
Yıkık bir duvar kadar bile pişman değilsin biliyorum
Beni hep bulmamak için aradın
Yanılgımdın
Yandığımdın
Yangındın

Sensizliğe yenilmek
Sana yenilmekten zor olsada
Ardımda bir sürü "belki"ler bırakarak
Seni içimden terk ediyorum

Şimdi
İçimde öldürecek bir anı bile bulamayan
İki yarım kaldık
Tamamlayamadık bizi
Elinden tutamadık yanlızlığımın
Saçlarımıda uzaklarına gömdün

İçimin mavisi senin okyanusundandı
Al! geri veriyorum.
Kilitleri hep yanlış kapılara vurdun
Devrilmiş vagonlara dönerken gözlerim
Sana bensizliği terkediyorum

"Yârime uzanmayan bütün dallarım kırılsın" demiştin
Aşk içinde doğmuşsa nereye kaçabilirdi?

Ne tuaf değil mi?
İçimi acıtanda sendin
Acımı dindirecek olanda
"Ya öldür beni"dedim
Ya da git benden
İçi bulanık bir sevdanın ucunda
Seni kaybettim
Aldırmadın aldırmalarıma
Bir gecede yakıp yârini
Şafaklara sattın ihanetini
Küllerime basanlar bile utandı yaptığından
İşte soluk bir ömrün son nefesi

Benden
İçimden
Terkediyorum


Kahraman Tazeoğlu

Unutulmuş Yaralarıma Tuzdur Adın

Unutulmuş Yaralarıma Tuzdur Adın..
Kavgadır Kalbimin Gözündeki Fer....
Bir Devrimin Eskimiş Yüzüyüm... Derinimde Puslu İhtilaller
Yanmış Süt Kokulu Sabahların Eşiğinde Bekleyen Gece!
Bana Göz Kırpıyor Kalabalık Yalnızlığım Şimdi Arsızca... Fütursuzca
Kimi Nerde Arayacağımı Sordum Mavi Gözlü Hüzne
Dedi “Geç! Aşkı Geç!...”
Geçemedim....

Yedi Geceyi Geçtim. Yedi Güvercin Vurdum. Yedi Yıldız Biçtim. Yedi Nehir İçtim. Yedi Dağ Ezdim. Yedi Yemin Verdim. Yedi Gül Derdim. Ve Yedi Kez Titredim Bakışlarının Sırtında.
Bir Eren Geçiverdi İçimden O Vakit. Dedim “Kimi, Nerde Arayayım?!”
Dedi “Vur! Aşkı Vur!..”
Vuramadım...

Bir Tutam Hayat Buldum. Kokmuştu. Çekilmişti Bütün Suları. Unutulmuştu Bütün Sözler.
Ve Sanki Görmek İçin Kapanmıştı Gözlerin Ayağına Ölüm. Ölüm Kör Müydü?
Bir Cebinde Birikmiş Kan Buldum Kullanılmış Hayatın. Alıp Bağrıma Bastım. Sonra Biraz Daha Yokladım Ve Bir And Buldum Sol Dikişte. Dedim” Kimi, Nerde Arayayım?!”
Dedi “Sök! Aşkı Sök!..”
Sökemedim...

Bir Şiir Yazdım Kalbine. İçinde Kalbin Hiç Geçmedi. Bir Çığlık Çığırdım Utancın Yüzüne. Karanlık Çatladı. Kalbin Issızlığına Yağmur Gibi Düşürdüm Şimşekleri. Ve Gözlerime Çark Ettim Karabasanları. Bir Elimi Sana Verdim Ötekini Aramadım Bile. Bir Yangın Geçiverdi Yamacımdan. Dedim “ Kimi, Nerde Arayayım?!..”
Dedi “ Kır! Aşkı Kır!..”
Kıramadım...

Eşkıya Bir Kahır Biçti Ömrümü
Sonrasında Canhıraş Kavgalar..Küskün Ölümler...
Aynı Yollardan Geçtim..Farklı Sehpalarda İdam Edildim
Ve Unutmanın En Deli Yükünü Taşıdım Ben, Sözlerinin Kahpe Yüzünde!!!
Yalanın Ve İhanetin İnsafsızlığı Bendeydi...
Benden Soruldu Uykusuzluğun Yük Olduğu Gecelerin Hesabı!
Aşkı Geçemedim, Vuramadım, Sökemedim, Kıramadım!!!
Kendime Kaldım... Kendimi Topladım. Tuttum Elimden. Bağladım Gözlerimi
“Aşk!” Dedim Attım İçime Seni...
Sonrası Kimsenin Kalbini Meşgul Etmeyecek Kadar Basit:
İçimde Bir Sen Aşk İçinde...
İçimde Bir Ben Bir Sen İçinde
İçimde Bir Biz Bin Hiç İçinde...

Sırrın Kalemine Perde İndirdim
Ve Ben Bir Kez Daha Ye-Nil-Dim!!!

Kahraman Tazeoglu

BİZİM DE YAŞADIĞIMIZ HAYATTIR KARDEŞİM

bizim de yaşadığımız hayattır kardeşim
biz de soluk alıp vermedeyiz
yani her insan gibi sevmekteyiz, sevilecek şeyleri
bir kır çiçeğini çimeni toprağı börtü böceği
kurban bayramlarında kınalı koçları
başları eloyasıişlemeli yemeni ile kapalı
bembeyaz saçlı kırış kırış alınlı
pencere kenarlarında oğullarını bekleyen anaları
kalbim ağrıyorsa da kardeşim
gönlüm bulanıyorsa
tedirginsem kuşkuluysam
kalın kitapların yazdığına bakarsan
acaip suçluysam
havada ihanetdışarıda sıcak
duvarda yazılar
kalbimizde acılar varsa da
bizim de yaşadığımız hayattır kardeşim
mektubun geldi bugün haziran
kimselere göstermediğin ak saçlarının kıvrımlarından
haberin geldi
haberin geldi iki damla gözyaşın kağıtta
çok bakarsın yağmur yağanda
ıslak ve buğulu camların ardından bilirim
bilirim, acı
nasıl oturur adam yüreğine
ne var yani işte
iyiyim diyorum ya
inan olsun iyiyim anne
insan gerçekten iyi oluyor, iyiyim dedikçe
bak üzülme
yazıyorum bir daha
nolur üzülme
üzülmüyor analar
oğulları üzülmüyorum dedikçe
bizim de yaşadığımız hayattır kardeşim
biz de soluk alıp vermedeyiz
yani her insan gib isevmekteyiz, seviecek şeyleri
bir kır çiçeğini çimeni toprağı börtü böceği
kurban bayramlarında kınalı koçları
başları eloyası işlemeli yemeni ile kapalı
bembeyaz saçlı kırış kırış alınlı
pencere kenarlarında oğullarını bekleyen anaları
İbrahim SADRİ

Yürekleri titretiyor Filistin'in sesi , Gazze'nin sesi
Bu ses mazlumun sesidir , keser nefesi
Yanıyor masumlar , yanıyor Filistin
Bu ateş yayılsın , yaksın herkesi!..

Çaresizim , bizarım ; zalime intizarım
Ben yaşarken ölmüşüm Filistin'de mezarım

Yandı Filistin , yandı Gazze ; her yan tarumar
Birgün hesap soracak , yanan çocuklar
Şahit olsun akan kanlar , geliyor bahar
Zalimin hesabı varsa , Allah'ın da var

Hayattaki Yeni Diziler

Sessiz sedasız bir dizi film başlar

Sonra kaçırdığın bölümlere üzülürsün

Can Akbay

Aya gidilecek
daha da ötelere,
teleskopların bile görmediği yere.
Ama bizim dünyada ne zaman kimse aç
kalmayacak,

korkmayacak kimse kimseden,
emretmeyecek kimse kimseye,
yermeyecek kimse kimseyi,
umudunu çalmayacak kimse kimsenin?

İşte ben komünistim bu soruya karşılık
verdiğim için.

Nazım Hikmet

Bulutlar Adam Öldürmesin

Analardır adam eden adamı
aydınlıklardır önümüzde gider.
Sizi de bir ana doğurmadı mı?
Analara kıymayın efendiler.
Bulutlar adam öldürmesin.

Koşuyor altı yaşında bir oğlan,
uçurtması geçiyor ağaçlardan,
siz de böyle koşmuştunuz bir zaman.
Çocuklara kıymayın efendiler.
Bulutlar adam öldürmesin.

Gelinler aynada saçını tarar,
aynanın içinde birini arar.
Elbet böyle sizi de aradılar.
Gelinlere kıymayın efendiler.
Bulutlar adam öldürmesin.

İhtiyarlıkta aklına insanın,
tatlı anıları gelmeli yalnız.
Yazıktır, ihtiyarlara kıymayın,
efendiler, siz de ihtiyarsınız.
Bulutlar adam öldürmesin.

Şubat 1955

Nazım Hikmet

kafami derslerden kaldirdigim Zaman aliyorum ve "Memleketimden İnsan Manzaraları" isimli kitabi okuyorum
Nazim gercekten büyük Insanmis

(herkesin bir feridesi vardır bilmez miyim
herkesin bir ayakkabısı gibi birde şarkısı
herkesin bir kimsesi vardır bilmez miyim
bir de kimsesizliği..)

gözlerinle gözlerime dokunuyorsun
bir bilsen o an gözlerim oluyorsun
kaçalım, beni gören sen sanacak

görüyor musun dağlara dokunuyor insanlar
giderek dağlaşıyorlar
görüyor musun adınla başlıyor her şey
karın eriyişi, yağmurun dirilişi
özlemenin ilk harfi, gücün hecelenişi

adınla!
adınla her şey: şarabın dökülüşü, sesimin eskimeyişi...
ben ise sana abanıyorum
büsbütün aşk kesiyorum...

yenile yenile bana abanıyorsun sende
ateş kesiyor dudakların
saçların iri bir tutamak oluyor bu yangın yerlerinde
ben nereye gitsem biraz senden gelirim
ardımdan kuşlar ve uykular gelir...

.../
(herkesin bir feridesi vardır ben bilmez miyim herkesin bir ayakkabısı gibi bir de

şarkısı herkesin bir kimsesi vardır ben bilmez miyim birde kimsesizliği...)



yanmaktan değil, yakmaktan 'müebbedenmen' ömrümde

iri dağlar, güzel kadınlar sevdim yine de

ve bir tutam hırçın gençlikle

yürüdüm takvimlerin amansız büyüsüne

yüreğim hep uçurumlar denginde


(ve hangi renkte olsak da

kalarak bizi sarıp sarmalayan günlerin asıl rengine

rengarengine...)


benim ömrüm hep beyaza kandı ey 'şarkısı beyaz'

ama hangi beyazı tutsam gri oluyor

sonra boğuluyor

kararıyordu...


hiçbir beyaz

bembeyaz;

hiçbir yaz,

yaz

kalmıyordu!

(bütün griler eskiden beyazdı feride...)


tüketmeden bir sevda ezgilerini bir ünlem olmak varken;

üç mevsim ilk yaza açılırken yeşile dolmak, yerküreyi

uçurumlarda bile sarmaşık gibi sarmak, tek telden her

tele bir akort atmak, dorukların dağlarına tutunup kalmak, meydanlarında, halaylarda

diz kırıp gülmek

varken;

sen sar ve sor bırakıp gitmek varken...



çünkü yalnız sana gelmiştim, dağılmıştım, sevmiştim;

kabaran belam, en umulmaz sularda vurgun yenilmiştim...



(artık sen... sen feride olsan da

bana böyle delice göz kırpan yeryüzüne kansan da

kansan da mahvolmuşum, mahvolmuşum!)



her yağmur bir gök bulur, elbet kendine; her yeşil bir dal, her su bir damla, her ateş

bir kül, her takvim bir yıl bulur elbet kendine! her yangın bir duman, her öğrenci bir

okul, her artı bir eksi, her yol bir taşıt, her soru bir yanıt;


her aragon bir fransa

her fransa bir elsa...


her karacaoğlan bir zülüf bulur (yeter ki bakmayı bilin, her yarin bir zülfü vardır);

her ressam bir tuval, her kış bir ayaz, her kitap bir okur, her şarap bir adam bulur

kendine; yeter ki şarap, şarap olsun, içen çıkar...


her deniz bir martı, her ömür bir tufan, her rüya bir uyku, her nota bir şarkı, her

mezar bir ölüm, her ağaç bir kök, her dağ bir duman, her güneş doğacak bir

kuytuluk bulur ya kendine,

bulur ya;


ben

senden

başka

sen

bulamam

b u l a m a m!


paramparça kıldım şiirimi

bu kadar b(ölüm) yeter mi?

s

o

n

r

a



a

ş

k:

sonra!

ve ben gittim yüreğimde kan gülleri

siz de o aşkın teninde dinamit sayın beni!

Yabancı

Ben yabancı..
Söylesene hancı
Bu kaçıncı sabahtır kalmışlığım burada
Bu handa sadece ben mi yabancı..

Bizim ellerden yine mi gelen yok
Yine bize mi kaldı bir bildik yüze hasret,
Bak hancı!
Ben herkese aşina
Herkes bana yabancı,
Saçım sakalıma karışmış
Bu handa herkes bana alışmış,
Ben kendi halimde
Sabah akşam hep aynı yerde
Sadece beş vakit ayaklanır
Ruhuma gül kokusu sürer giderim..

Yirmi beşim sanki kırkı göstermekte,
Gözyaşım Leyla’nın Mecnun’u aramasıdır,
Çöl kumlarında aradım yitirilmişi yıllarca
Aranan arayana hasret değilse Hancı
Kırk Kafdağı’ndan ibaret olmaz mı
Yüreğimdeki bu sancı?

Bak hancı!
Yirmi beş yıldır
Ben kendime bile yabancı,
Bu kaçıncı sabahtır kalmışlığım burada,
Söylesene Hancı
Bu handa sadece ben mi yabancı
Söylesene Hancı, söylesene..
Bir sultan da olsa
Olmaz mı bir gün yabancı?

Zafer Şık

Senin nakaratın şarkılarda yazılı,
hepsini dinledim...
hikayeni, sevişini, uğrunda dönen dünyanı...
hepsini okudum..
Ve daha çok sevdim,
seni..
Ve nice mektuplar yazdım.Hep ''canım sevgilim'' diye başlayan, ''şizofrenim'' diye biten..
Gemici satırlarımda oldu...Avuçlarımla ellerini ıslattığım...Mavi pusuda yatan zamansız yağmurlarımız gibi..
Unuttun mu...

- Bu gemiyi nerede unuttular usta.... -
Beş dakika daha ''kal''...
biraz seveyim
sonra ben giderim
yemin ederim.
Elimden kaçıran varmış gibi mi sevmeli...''Bir an önce tutun çapanıma, tut, tutun sevginle! Yoksa kaçırırlar gönül gemini...''

- Bu gemiyi nereye kaçırdılar usta.... -
''İyi geliyordun acıyan yaralarıma...''
Bir de baktım ki acıyan yaram `sen´ oldun...Hiç kabuk bağlamayan...Hep kan bağlayan...İzinsizce, izini hücrelerime işleyen...
Ve hiçbir yolunun dönüşü olmadı !
Yolunda ardımı kıra kıra ilerledim.
İlk aşkımı devirecek kadar sevdim.Sen de biliyordun, öyle seviyorum ki...Dönüşü olmayan tüm yollarıma inat !
Sabahtan çıkan her yol, geceye yol alıyordu...
Kahrolası gece...Şah kesiliyordu karşımda, ukala! Yarama tuz basıyordu, vicdansız!
Gece, gece ve yıldızları...Kaymaya niyetsiz âmâlı...Sanki sırtlarından asılı..Bir ben miyim, kayan..Bir ben miyim, kendi kendini yakan..Bir ben miyim, aleviyle aydınlatamayan..Ve sevmeyi öğrenemeyen....

- Bu gemi yâra gider usta.... -
Gece seni yanıma usul usul koyuyordu, yâr..Her doyamadığım geceye bir karabasan...

Öyle ağırsın ki aklımda, assalar boynumdan bir o kadar rahatlarım inan..
Bazen beyaz bir güvercindesin, bazen denizde, bazen de aynı baktığımız gökyüzünde...Bense, sen neredeysen oradayım; beyaz güvercinde, denizde, mavide ve aldığın her nefeste...
Belki de bundandır, kalkıp gitmeye üşengeçliğim..

- Bu gemi yüreğime gider usta... -

Kaç yıllık can varsa üzerimde, sadece sana yaşatıyorum yâr...

Yâr,
saatin kaç olmuş, alaylı...Silahım olsa, çeksem, vursam...Akrep bugünleri ısırsa, yelkovan dünlere tutunsa...Ve dünde tekrar tekrar yaşasak..

- Bu zamanda, bu gemi nereye gider usta.... -


O sabah kalktığımda gözbebeklerim olduğu yerde kayıp düştü..
Bir gözümden ben...Bir gözümden sen...
Birileri gitmişti.. anladım..
Anladım ki orucumsun..
Senin iftarın yok mu..
Sana kavuşmanın bir yolu yok mu...
Seni özlüyorum deli yâr....

Umutsuz vaka

Ben bu gönül tezgahinda
Ask dokudum, ask okudum
Erenlerin dergahinda
Ask okudum, ask dokudum

Her güçlügü bile bile
Göznuruyla, sabir ile
Yumak, yumak, çile çile
Ask dokudum, ask okudum

Bir ömür yana yakila
Yazdigim sigmaz akla
Acimadim kirkdört yila
Ask okudum, ask dokudum

Sevgi insanligin özü
Odur aydinlatan bizi
Hak yolunda oldum terzi
Ask dokudum, ask okudum.

Günahindan, sevabindan
İçtim ask sarabindan
Ulularin kitabindan
Ask okudum. ask dokudum


Ümit Yaşar Oğuzcan

Benim halimden kimse bilmez
Bilirim gedenler geri dönmez
Ben severim kimse beni sevmez
Bir adım zalım bir adım serseri

Hüzünlü şarkılar yüreğimdeki
Onlar deyil sensin dilimdeki
İçden sarhoşum elimdemi ki
Bir adım zalım bir adım serseri

Asılı durur yaşlar gözümde
Saklı kaldı sancılar dizimde
Ömür çizgisi belirdi yüzümde
Bir adım zalım bir adım serseri

Dostum diyenler unutu beni
Yılarca oyalayıp avutu beni
Ne dost varmış nede sevgili
Bir adım zalım bir adım sersei

Var bi haller var

yok malesef bi haller

dE GET BEN ANLARIM HALLERDEN

anlamazsın anlamzsın kaderede inanman kapti