ŞİİRLER,ŞİİRLERİMİZ

Ben denize düşen bir yaprağım
Ne göreceğimi bilmiyorum
Ne söyleyeceğimide
Sadece susuyorum...

Ben denize düşen bir yaprağım
Önceden çok güzel renklerim vardı
Şimdi elimden onlarda kaydı
Sadece güzel seyler düşünüp kendimi avutuyorum...

Ben denize düşen bir yaprağım
Aslında burda olmak için ne kadar uğraştım
Şimdi ne batıyorum ne de çıkıyorum
Sadece bana hazırlanan sonu bekliyorum...

Ben denize düşen bir yaprağım
Her dalgada bir parçamı kaybediyorum
Beni ben yapan seyler kopuyor
Sadece arkasından bakıp hayata küsüyorum...

Ben denize düsen bir yaprağım
Hayalleri kırılmış ve yorgun
Önümde uçsuz bucaksız varlık yada yokluk
Ve ben yok olmayı tercıh ediyorum...

F.İ.Y.

Aldığım nefes yaşamama yetmiyor

Uykularım kabuslarla doluyor

Rüyalarda bile, ruhum huzur bulmuyor

İçimdeki çiçek susuz kalıyor...



İnsanlar hayallerimi çalıyor

Yüreğime nefret tohumları ekip, kayboluyor

O tohumlar her yanımı sarıyor

İçimdeki çiçek ısıksız kalıyor...



Hayata anlam katan hersey bir bir yok oluyor

Yüreğimdeki sancı hep gözlerime vuruyor

Yorgun bedenimde umut ışığı sönüyor

Zannediyorum içimdeki çiçek artık soluyor...



F.İ.Y.

güzeldi mercimek tşkler.

reca efem ne demek...

Heeeyyooooo
İşte bu kadar gerçek olabilirdi....G.Ç.T den selamlar F.İ.Y.

Yaşlarımız ne kadar büyük olsa bile kalplerimiz hep birer çocuk gibi.Kırılan kalplerin tamir olmayacağı söylenir.Kırılan kalpler tamir olur üç şeyi başarır ve sonrasını bekler ise...Zaman,umut ve inanç....

Eğer ki unutmadıysan Adım'ı;
Duyduğun zaman âniden,
İsmim sende hâlâ bir heyecân uyandırıyorsa
Düşlerinde o güzel günler yoğunlaşıyorsa
İçindeki kıpırtılar, çarpıntılar hızlanıyorsa
Hani, ya da belki kaabilinden ümid beliriyorsa
Kalbinin derinliklerinde,
Bir şeylerin eksikliğini, burukluğunu hissediyorsan
Pişmânlık duygusu sarıyorsa büsbütün
Gözlerindeki o parlaklığın yerini,
İki damla gözyaşı alıyorsa
Kahroluyorsan, utanıyorsan,
Üzülme sakın!
Şafakla birlikte koş gel!..
Ben yine oradayım
Aynı yerde...
Sen yeter ki gel...

Landsberg - 11.01.2001 03:00
M. Engin Karatay

aysel git başımdan ben sana göre değilim
olümüm birden olacak seziyorum
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
aysel git başımdan istemiyorum
benim yağmurumda gezinemezsin üşürsün
dağıtır gecelerim sarışınlığını
uykularımı uyusan nasıl korkarsın
hiçbir dakikamı yaşayamazsın
aysel git başımdan ben sana göre değilim
benim için kirletme aydınlığını
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim

Islığımı denesen hemen düşürürsün
gözlerim hızlandırır tenhalığını
yanlış şehirlere götürür trenlerim
ya ölmek ustalığını kazanırsın
ya korku biriktirmek yetisini
acılarım iyice bol gelir sana
sevincim bir türlü tutmaz sevincini
aysel git başımdan ben sana göre değilim
ümitsizliğimi olsun anlasana
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim

sevindiğim anda sen üzülürsün
sonbahar uğultusu duymamışsın ki
içinden bir gemi kalkıp gitmemiş
uzak yalnızlık limanlarına
aykırı bir yolcuyum dünya geniş
büyük bir kulak çınlıyor içimdeki
çetrefil yolculuğum kesinleşmiş
sakın başka bir şey getirme aklına
aysel git başımdan ben sana göre değilim
ölümüm birden olacak seziyorum
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
aysel git başımdan seni seviyorum



Atilla İlhan

Ben bir Ayten'dir tutturmuşum
Oh ne iyi
Ayten'li içkiler içip
Sarhoş oluyorum ne güzel
Hoşuma gitmiyorsa rengi denizlerin
Biraz Ayten sürüyorum güzelleşiyor
Şarkılar söylüyorum Şiirler yazıyorum
Ayten üstüne
Saatim her zaman Ayten'e beş var
Ya da Ayten'i beş geçiyor
Ne yana baksam gördüğüm o
Gözümü yumsam aklımdan Ayten geçiyor
Bana sorarsanız mevsimlerden Aytendeyiz
Günlerden Aytenertesidir
Odur gün gün beni yaşatan
Onun kokusu sarmıştır sokakları
Onun gözleridir şafakta gördüğüm
Akşam kızıllığında onun dudakları
Başka kadını övmeyin yanımda gücenirim
Ayten'i övecekseniz ne ala, oturabilirsiniz
Bir kadehte sizinle içeriz Ayten'li İki laf ederiz
Onu siz de seversiniz benim gibi
Ama yağma yok
Ayten'i size bırakmam
Alın tek kat elbisemi size vereyim
Cebimde bir on liram var
Onu da alın gerekirse
Ben Ayten'i düşünürüm, üşümem
Üç kere adını tekrarlarım, karnım doyar
Parasızlık da bir şey mi
Ölüm bile kötü değil
Aytensizlik kadar
Ona uğramayan gemiler batsın
Ondan geçmeyen trenler devrilsin
Onu sevmeyen yürek taş kesilsin
Kapansın onu görmeyen gözler
Onu övmeyen diller kurusun
İki kere iki dört elde var Ayten
Bundan böyle dünyada
Aşkın adı Ayten olsun

ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN

nasıl şiir ama AYTEN ismini dilediğiniz bi isimle değiştirebilirsiniz

gençlere lazım olur

Sana ayrı bir bölüm açmak lazım Sebimu sevgilere tavsiyeler diye

o kadarda değil.

;) SAOL Sebimu güzel ve güzel tavsiyeler.

Bizim hiç bir hürriyetimiz yok,
Hiç bir hürriyetimiz,
Ne çalışmak, ne konuşmak, ne sevişmek,
Sen orda bağrına bas dur en büyük çileyi,
Ben burda en büyük çileyi doldurayım,
Ekmeğe muhtaç, hürriyete muhtaç, sana muhtaç.
Sen orda dalından koparılmış bir zerdali gibi dur,
Ben burda zerdalisiz bir dal gibi durayım.


A. KADİR

Tekmil haklar alınır.
Tekmil hürriyetler kısılır.
Tekmil köşe başları, tekmil kapılar tutulur.
Gökyüzü tıkılır dört duvar içine.

Bütün bunlara karşı,
dümdüz, apaydınlık kalır
seni bana getiren yol.

A. KADİR

........20 li yaşlara kadar iyilikle kötülüğün ülkesi, kalın
sınır çizgileriyle ayrılıyor birbirinden. Sıkı
dostları ve düşmanları oluyor insanın. Onları ölesiye
seviyor ya da ölesiye nefret ediyor onlardan.

30 larında yalanı hakikatten ayırt etmeye başlıyor.
İyi sandıklarının hıyanetiyle tanışıyor, sırtında dost
işi hançer darbeleriyle; ve en kötü zannettiği
şefkatle imdadına yetişiveriyor.

Zaman kanatlanıp da 40 ına yaklaştığında
insan, iyiyi kötüden ayıran hudut çizgilerini birbirine
karıştırıyor. İyilere nakşolmuş kötüyü ve kötülerin
içindeki iyiliği de keşfediyor ademoğlu. Anlıyor ki,
iyi insan/kötü insan yok; insanın içinde iyilik ve
kötülük var, kötüyle iyi panzehiri değil birbirinin;
kankardeşi.
İyilerle kötüler çekiştirmiyor ipi. İyilik ve
kötülükten örülmüş ibrişimin kendisi.


Bunu anlayınca şaşmıyorsun nefretin birden şehvete
dönüşmesine; acı girdaplarının içinde hazzın
raksetmesine.
Tevazuyla gurur, haysiyetsizlikle onur el ele
yürüyor.
İnsan, şuuraltındaki isyankarla sahtekarı, günahkarla
tövbekarı birarada farkediyor.
Benim, hükmeden ve boyun eğen, zulmeden ve acı çeken.
Bunca şiddet kadar onca merhamet de benim eserim.
Minneti nefrete, korkuyu cesarete, zaferi hezimete
bulayan benim.
Kundak bezime tıpatıp benziyor kefenim,
hayatım muhteşem ve sefil, mağrur ve rezil, hayasız
ve asil.
Ben, hem örs hem çekicim.

İşte bu keşif kolaylaştırıyor yaşamı..
Anlıyorsun ki toplumlar gibi insanlar dakanlı iç
savaşlarına borçlu ilerlemesini..

O zaman , iyileri kötülerden ayırmak gibi nafile bir
uğraşı bırakıp -başta kendin olmak üzere- insanların
içindeki iyiliğin peşine düşüyorsun; kıymet bilmeyi ve
-yine başta kendin olmak üzere- herkesi hoş görmeyi
öğreniyorsun.

Tükendikçe pahalanıyor zaman; günler azaldıkça
uzuyor. Saçların gibi, seyreldikçe değerleniyor dostların.
Günahları ve zaaflarıyla da övünüyor insanlar;
sevapları ve zaferleri kadar.

Önemli değil kaç kez yenildiğin; önemli olan, kaç
yenilgiden sonra yeniden doğrulabildiğin.

Bu paramparça ruhlardan, çelişkili duygulardan,
çatışmanın açtığı yaralardan mucizevi bir ahenk
çıkıyor ortaya

ki olgunluk diyorlar adına.....


NOT: Can Dündar'ın "Nereye" adlı kitabından alınmıştır. Tüm edebiyat severlere bilindik konulara bilinmedik yaklaşımlarla değinen bu akıcı ve güzel eseri tavsiye ediyoruz.....

ALINTIDIR

Mademki vakit akşam,
Madem ne evim barkım,
Ne de bir tek âşinam,
Açılsın gizli sofram,
Gelsin kadehte rakım,
Dostum, neşem ve şarkım!
Mademki vakit akşam!


Cahit Sıtkı Tarancı

Dostlar Irmak Gibidir

Dostlar ırmak gibidir
Kiminin suyu az, kiminin çok
Kiminde elleriniz ıslanır yalnızca
Kiminde ruhunuz yıkanır boydan boya

Insanlar vardır; üstü nilüferlerle kaplı,
Bulanık bir göl gibi...
Ne kadar ugrassanız görünmez dibi.
Uzaktan görünüsü çekici, aldatıcı
İçine daldıgınızda ne kadar yanıltıcı....
Ne zaman ne gelecegini bilemezsiniz;
Sokulmaktan korkarsınız, güvenemezsiniz!

Insanlar vardır; derin bır okyanus...
İlk anda ürkütür, korkutur sizi.
Derinliklerinde saklıdır gizi,
Daldıkça anlarsınız, daldıkça tanırsınız;
Yanında kendinizi içi bos sanırsınız.

İnsanlar vardır, coskun bir akarsu...
Yaklasmaya gelmez, alır surukler.
Tutunacak yer gostermez beyaz kopukler!
Ne zaman nerede bırakacagı belli olmaz;
Bu tip insanla bir omur dolmaz.

İnsanlar vardır; sakin akan bir dere...
İnsanı rahatlatır, huzur verir gönüllere.
Yanında olmak baslı basına bır mutluluk.
Sesinde, görüntüsünde tatlı bir durgunluk.

Insanlar vardır; çesit çesit, tip tip.
Her biri baska bir karaktere sahip.
Görmeli, incelemeli, dogruyu bulmalı.
Her seyden önemlisi insan, insan olmalı...
İnsanlar vardır; berrak, pırıl pırıl bir deniz.

Bosa gitmez ne kadar güvenseniz.
Dibini görürsünüz her sey meydanda.
Korkmadan dalarsınız, sizi sarar bir anda.
İçi dısı birdir cekinme ondan.
Her sözü içtendir, her davranısı candan...

Can Yücel
güzel dostları olmalı insanların.

Dost Dediğin

Dost dediğin
Dostun yüreğinden geçeni bilmeli
Dost dediğin
Dostunu karşılıksız sevmeli
Dost dediğin
Verecekse almadan vermeli
Dost dediğin
Yüreği kan ağlarken, dost için gülmeli
Dost dediğin
Kara toprak gibi sadık kalabilmeli
Dost dediğin
Sığınacak yerin yoksa kucağını açabilmeli
Dost dediğin
Güne sıcak bir güneş olup doğabilmeli
Dost dediğin
Geceye parlayan yıldız olabilmeli
Dost dediğin
Sırtını yasladığın asırlık bir çınar
Dost dediğin
Gerektiğinde bir kalkan olabilmeli
Dost dediğin
Kahpe kurşuna göğsünü siper yapabilmeli
Dost dediğin
Velhasıl dost olduğunu bilmeli
Dost dediğin
İki yüreği bir beden sayabilmeli
Ben herkese dost demem
Benim dostum
Yüreğimin sesini uzaklardan duyabilmeli
Dost o zaman dosttur
Dost dediğin
Bir batında doğan kardeş bile olabilmeli
alıntı

Dalgalanan mavi deniz, uçuşan martılar,
Sizi ziyarete geldim 'merhaba' !
Anlatacaklarım var size dinleyin.
Biraz soluklanalım sonra çaremi söyleyin.
Duydunuz mu yar gitmek istiyor,
Sesimi duymak, yüzümü görmek istemiyor.
Duydunuz mu yar bana kıymak istiyor.
Martılar uçuşup duranlar,
Deniz dalgalanıp dururken, yazın reçetemi, söyleyin çaremi.
Bir dalgaya mı sarılsam boğazın ortasında, martılara yem mi olsam.
Ölürsem martılar bu acı, bu sancı biter mi?
Uçuşadursun martılar, dalgalanan deniz,
Siz söyleyin ne yapsam,
Uzaklara kaçsam geçer mi?
Yüreğimde onun hükmü biterde, aklımdan adı geçer mi?
.........

Gidin başımdan martılar ve deniz..
Demek sizde terkettiniz.
Bir cevap vermeden bakıp durdunuz.
Sizde sahteymişsiniz, kurusun huyunuz!
Elveda

Bahri BAHADIR

Saat sabahın üçü,
Birazdan güneş doğacak..
Kim bilir nelere tanık olacak,
Ne acılar, sevinçler yaşayacak
Belki umutsuz olacak..

Kim bilir belki senin gibi olacak,
Belki benim gibi, belki de onun gibi..

Kim bilir belki de inatçı olacak,
Gülecek, ağlayacak
Belki de kararsız kalacak,
Ağlarken gülecek ya da...
Bizler gibi, aşkımız gibi

Bir tek şey biliyoruz onun hakkında,
O da en sonunda batacak...

İsa Can Dağlık