Yeryüzüne bakan yüksek bir tepenin üzerinde bulunan büyük bir meyve ağacından bir tan vakti toprağa düşerek ilk güneş ile gözlerimi açtım.İlk arkadaşım kıpkırmızı ve sımsıcak bir gülümseme ile karşılayan Güneş oldu..Onun o sımsıcak dostluğunu hala yeşil yapraklarımın üzerinde hissedebilmekteyim.İkinci hatırladığım dostum ise ılık bir esinti ile beni topraktan kaldıran Rüzgardır.Kendisi sevecen olduğu kadar çokta hırçın.Bazen neye kızdı ise çok kızgın oluyor,bu hali beni çok korkutuyor.O anlarda bana yardım eden sımsıkıya kendisine sarıldığım toprak,sırtımı koca gövdesine dayadığım meyve ağacı oluyor.Her ne kadar Rüzgara kırılsamda sonrasında gönlümü almayı biliyor.Rüzgar iyi niyetli biri bence!..Bu kadar dostlarımın içinde en sevdiğim dostum, Toprak.,Bu kadar karşılık beklemeden,bu kadar güven veren bir dost görmedim ...En çok onu seviyorum, ne zaman boynumu büksem,yapraklarım solsa büyük bir telaş ile yardımıma koşuyor.Beni hemen neşelendirmeyi başarıyor.
Yeryüzüne bakan yüksek bir tepenin üzerindeyim.Her güne başlayışımda sevimli ve sıcak dostum Güneşin selamını,Rüzgarın bitmek bilmeyen derslerini,Meyve ağacının işlerini,Toprağın bitmez tükenmez çabalarını gün sonuna kadar şahit olmaktayım.Geçen günler içindede daha bir büyüdüm,daha bir yeşerdim.İki tanede dostum oldu.. Her gün sabah ziyaretime gelen Arı ve meyve ağacına dadanan Karga...Arı çok sevimli ve dost canlısı ama karga için aynı düşüncelerde değilim.O hep meyve ağacı ile ilgileniyor,seslenmelerime aldırış etmiyor..
Yeryüzüne bakan yüksek bir tepenin üzerindeyim.Geçen gün komik bir olay oldu.Sen kalk bizim karga,meyve ağacının üzerindeki Zeytine göz.koy...Zeytin ve meyve ağacı ile bir kavgaya tutuş,meyve ağacı buna bir dal fırlat Karganın tam kafasına.Karga bir çırpıda yere düş,Zeytinde onunla beraber aşağı.Karga sonra bir çırpıda havalan Zeytinde benim yanıma yuvarlan..Sevinçliyim yeni bir dostum oldu artık.Adı Zeytin...Söze nerden başlayacağımı bilemiyorum açıkçası.Merhabamı desem yoksa şöyle soğuk bir selam mı versem....
“eeeee Menhaba!!!”
G.Ç.T
Yeryüzüne bakan yüksek bir tepenin üzerindeyim.Her güne başlayışımda sevimli ve sıcak dostum Güneşin selamını,Rüzgarın bitmek bilmeyen derslerini,Meyve ağacının işlerini,Toprağın bitmez tükenmez çabalarını gün sonuna kadar şahit olmaktayım.Geçen günler içindede daha bir büyüdüm,daha bir yeşerdim.İki tanede dostum oldu.. Her gün sabah ziyaretime gelen Arı ve meyve ağacına dadanan Karga...Arı çok sevimli ve dost canlısı ama karga için aynı düşüncelerde değilim.O hep meyve ağacı ile ilgileniyor,seslenmelerime aldırış etmiyor..
Yeryüzüne bakan yüksek bir tepenin üzerindeyim.Geçen gün komik bir olay oldu.Sen kalk bizim karga,meyve ağacının üzerindeki Zeytine göz.koy...Zeytin ve meyve ağacı ile bir kavgaya tutuş,meyve ağacı buna bir dal fırlat Karganın tam kafasına.Karga bir çırpıda yere düş,Zeytinde onunla beraber aşağı.Karga sonra bir çırpıda havalan Zeytinde benim yanıma yuvarlan..Sevinçliyim yeni bir dostum oldu artık.Adı Zeytin...Söze nerden başlayacağımı bilemiyorum açıkçası.Merhabamı desem yoksa şöyle soğuk bir selam mı versem....
“eeeee Menhaba!!!”
G.Ç.T
En son Çağatay tarafından Salı Ara. 23 2008, 16:44 tarihinde değiştirildi, toplamda 1 kere değiştirildi