BİZ V

Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

Hayattaki küçük mutluluklar


    GÖNÜL DOSTLARI

    sebimu
    sebimu


    Mesaj Sayısı : 524
    Yaş : 46
    Nerden : istanbul
    tecrübe değeri : 6067
    Kayıt tarihi : 29/11/08

    GÖNÜL DOSTLARI Empty GÖNÜL DOSTLARI

    Mesaj tarafından sebimu Çarş. Ara. 10 2008, 10:13

    Olmasa da olur dediğimiz insanlarla doludur hayatımız; tanıştığımız, selamlaştığımız; klasik cümlelerle iletişim kurduğumuz, yanıtlarını merak etmediğimiz sorular
    sorduğumuz...

    İyi insan olmadıkları için mi uzak dururuz onlardan? Hayır, hiç sanmıyorum.

    Gönülde biter her şey; akla yararlı gelse de samimi bir ilişki, gönlün hayır dediğine ısınmak mümkün olmaz.

    İster dünyanın en yakışıklısı, ister en güzeli olsun; ister en zengini, ister en komiği; ne yapsa nafile; yüreğine ulaşamaz.

    Başkası için özel olan, senin gözünde dünyanın en sıradan insanıdır ve ... yüzüne bakmaz kimisi vazgeçemediğim dediğinin...

    Gönlümüzdür hükümdar; kime ne paye vereceğini o belirler.

    Kimine "dost", "yar", kimine "tanıdık", "arkadaş" deyip, çıkar işin içinden...

    Özünde iyi olduğuna inansam da insanların, herkesi sevemem onun yüzünden...

    Hem, kalabalıktan da hoşlanmaz zaten; sevginin, sevdiklerinin hakkını vermek ister.

    Sonuçta, sevmek büyük bir sorumluluktur; emek vermek gerekir, ilgilenmek...

    Sevdiğim her insanın yaşamına bir anlam katmalıyım; zorlu ve vazgeçilmez bir serüven olmalı; dost dediğim insanlarla aynı zaman dilimini paylaşmak!

    Hani, bilirsiniz işte! Dostlar vardır çiçek gibi; koklar koklamaz alır götürür bütün yüklerinizi...

    Evsizseniz ya da odun kömür bulamıyorsanız yakmaya; uzundur kış geceleri...

    Dostlar vardır soba gibi; yüreğindeki ateşle ısıtır ellerinizi...

    Dostlar vardır; fırtınada sığınak, güneşte gölge; yanarken buz gibi su dökmez üstünüze; aksine, harlandırır ateşi; bilir ki, yanmayanı hiçbir şey söndüremez.

    Dostlar vardır, yıldız gibi; hava kapalıyken bile, kapkara bulutların bekçisidir gökyüzünde...

    Dostlar vardır, arada bir uğrayıp alt üst eder yaşamınızı; dili zehir zemberek, bakışları keskindir.

    Dostlar vardır gül gibi; sarılırken yaralanmayı göze almanız gerekir. Hani, kiminin yoluna halı sersen kar etmez; dostlar vardır, minder de kafi gelir; sen olursan fark etmez.

    Dostlar vardır; rakısız çözülmez dili, muhabbeti çekilmez; dostlar vardır, efkarının sebebi bir bardak demli çaydır.

    Dostlar vardır, omzu her derde devadır.

    Dostlar vardır, iyi bir öğretmen gibi, nasıl sorulacağını öğretir.

    Dostlar vardır dağ gibi vakur; toprak kadar bereketli, mert...

    Dostlar vardır; ney gibi hüzünlü, saz gibi asi; şiir kadar büyük...

    Dostlar vardır türkü gibi; her zaman söylenmeseler de her daim içinde taşır sevdasını; yangınını bulaştırır bir gönülden diğerine...

    Dostlar vardır baki; tanıştığın gün doğar, yittiği gün ölürsün! Zamana ve darbelere; yollara ve hasretlere dirençli...

    Dostlar vardır, közde mısır, kadehte şarap; ateşte yanmanın da, şarapla sönmenin de tadı damağındadır.
    Gönül dostlarına
    Dostlar vardır; yüreğine kök salmış bir çınardır; hiçbir şey deviremez; gönülden gönüle kurulmuştur köprüler; ne yaşansa atılamaz!

    Dostlarımız vardır bizlere benzerler biraz...

    Dostluklar vardır, erken dolar vadesi; dostluklar vardır, devam eder ahirette!

    İşte böyle dostlardır; her şeye lanet ettiğin günlerde bile, yaşamını güzel kılan...

    Gönül, her yerde onları arar.

    Ve bulduğunda haber gönderir bize; bir sıcaklık yayılır yüreğimize; bunda bir iş var deriz, takılırız peşine...
    sebimu
    sebimu


    Mesaj Sayısı : 524
    Yaş : 46
    Nerden : istanbul
    tecrübe değeri : 6067
    Kayıt tarihi : 29/11/08

    GÖNÜL DOSTLARI Empty içinde kendimden bölümler bulduğum bir yazı.

    Mesaj tarafından sebimu Çarş. Ara. 24 2008, 16:20

    içinde kendimden bölümler bulduğum bir yazı.


    Güzel olan herşey çabuk yok olurmuş. Neden böyle olur bilmiyorum. Daha önceleri de güzel ve iyi olduğunu düşündüğüm çok şey kaybettim. Hepsi de bana üzüntü verdi ama uzun sürmedi, çünkü yerini alacak yeni güzellikler oldu hayatımda. Taaki yeri asla dolmayacak bir “DOSTU” kaybettiğimde anladım kaybetmenin ne demek olduğunu.

    İki yıl önce kaybettim onu, bugün bile ilk günkü kadar, hatta daha fazla canım acıyor. Bu özel dostu anlatmak istiyorum,mektubumun satırlarında...

    Yaşamda dost olarak kabul edilebilecek insanların bulunmadığını, varsa bile bana rastlamadığını, insanların birbirlerine sadece menfaatleri için yakınlık gösterdiği, saygının ve sevginin yok olduğu, çıkar ilişkilerinin ve riyakarlığın pirim yaptığı bir dünyada en iyisi yalnızlık diye düşünürken kader onu çıkardı karşıma. Bana sence iyi insan nasıl olmalı diye sorulduğunda yaptığım bütün tanımlamalara uyan biriydi. Tanıştıktan birkaç gün sonrasında ki bir anlık bir bakışında tanıdım onu, sanki onunla ilgili bütün bilgiler bir anda benim beynime aktarılmıştı. Hemen yazdım hakkındaki düşüncelerimi, zaman içerisinde onu tanıdıkça yazdığım herşey doğru çıkmaya başlamıştı, yanılmamıştım.

    Aslında anlaşılması çok zor bir insandır. Kendisi, kendi için çok önemlidir. Bu nedenle duygularını gizli yaşamayı sever asla belli etmez. Yüreğindeki sevgiyi kimseyle paylaşmaz. Kendisinin çok özel biri olduğunu bilir ve sevdiğini de çok özel biri yapar. Gücünü ve kontrolünü devre dışı bırakacak hiçbir olguyu yaşamında istemez. Sahip olduğu herşeyi, her şekilde kendi denetlemek ister. Özen gösterdiği ve sahip olduğu değerleri korumak ve kollamaktan yanadır ama bunuda sadece kendisinin istemesi halinde yapar. Özen gösterdiği insanlar hakkında başkalarının söz söylemesine izin vermez. Kendi seçimlerini kendisi yaptığı için birilerinin ona ahkam kesmesine tahammülü yoktur. İçi boş laflara hiç tahammülü yoktur. Kimsenin yaşa(**YASAK KELIME)na karışmaz, kendisine de karıştırmaz. Benim gözümde o kadar özelki, bazan gökten zembille indiğini düşünür, iyi ki onu tanıdım diye Allah’a şükrederim.

    Onu anlatabilmek o kadar zorki, ben buna nasıl cüret ediyorum bilmiyorum. Yaşı benden küçük olmasına karşın, onu babam gibi sevdim, babam gibi saygı duydum. Ağabeyim gibi gördüm çok benimsedim. Kardeşim o benim, can parçam dedim, sevgide saygıda kusur etmemeliyim, her zaman arkasında destek olmalıyım. Oğlum gibi gördüm, herşeyden üstün, canımdan bile üstün dedim. Koruyup kollamak, sahiplenmek istedim. Can dostum, can yoldaşım dedim. Ölünceye kadar en iyi dostu olmalıyım. Her sıkıntısında yanında olmalı, destek olmalıyım, sevinçleri onun, kederleri benim olmalı dedim. Bu özel insanın dostu olmaktan gurur duydum, bende kendimi özel hissettim. Onun dostluğunu haketmek istedim. İlerde çocuklarına anlatacağı iyi bir anı olmak istedim. Bütün bunları isterken bir şeyi unuttum, onun böyle bir dostluğa ihtiyacı varmıydı ki??

    Senden özür diliyorum özel insan. Ben kolay kolay herkesi sevemem, seni ilk tanıdığım anda kanım ısındı, sanki benim ikizimdin. Yıllardır özlemini duyduğum harika bir dost bulmuştum. Seni çok benimsedim, kendime çok yakın hissettim. Böyle düşündüğüm içinde sana çok yakın ve sıcak davrandım. Senin ne düşünüyor olduğunu, benim gibi sıradan bir dosta ihtiyacın olmadığını hiç hesaba katmamışım. Bencillik etmişim afedersin. Benim samimiyetime, içtenliğime inandığını, bana güvendiğini düşünerek senin sınırlarını zorladığımı farketmemişim, bencillik etmişim afedersin.

    Kendi kafamda tarifini yaptığım “DOSTA” “İNSANA” geç de olsa rastlamış olmak, o dostun varlığını hissetmiş olmanın verdiği heyecanla senin neler düşünüyor olabileceğini hiç aklıma getirmemişim. Bencillik etmişim afedersin. Senin de bu dostluğa benim gibi baktığını düşünerek kendimi ayrıcalıklı görme gafletine düştüğüm, seni üzdüğüm için afedersin. Senin düşüncelerini öğrendikten sonrada, benim düşüncelerim değişmediği için, surların arkasında kalmış olsamda, senin bana ne kadar kızdığını bilsemde, kendim gibi davranmaya devam edip senin en iyi dostun olmak istediğim için afedersin.

    Bundan sonrasında da düşüncelerim hiç değişmeyeceği sana olan sevgim, saygım, dostluğum senin haberin olmadan da devam edeceği için şimdiden afedersin. Benim için bu dünyada çok önemli iki şey var; “OĞLUM” ve “SEN” Son nefesime kadar ikinizinde arkasında, varlığımı hiç hissettirmeden en iyi dostunuz olarak kalacağım. Yanınızda olmayacağım ama ruh gibi arkanızda olacağım. Güzel insan, güzel dost sana son kez diyorum ki, beyninden “Nisan-2004”, “eylül-2005” tarihlerini temizle, yok say lütfen.

    İyi bir iz bırakmaya çalıştım ama başaramadım....

    Elime yüzüme bulaştırdım....

    Her şey için, ama her şey için özür diliyorum.
    bu mektubunda sonu geldi,bak dostluğumuzunda sonuna geldik mektubundaa...
    (alintidir)

      Forum Saati Cuma Kas. 22 2024, 07:03